De jungle in
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Fronie
17 November 2009 | Suriname, Paramaribo
Lieve allemaal,
Vrijdag t/m maandag hebben we een trip gehad naar de Ralleighvallen in het binnenland.
Vrijdag werden we om half 8 (was half 7 aangekondigd) Veel jongeren in de bus, opgehaald met een busje die ons naar de boot bracht. Onderweg werd het ontbijt nog gekocht, broodjes met kaas of worstjes met uitjes en als drinken Fernandes en cola. Heerlijk dus.
Na het ontbijt in Zanderij gingen we over de enige verbindingsweg naar het binnenland. Eerder duurde deze rit 6 uur over een zeer hobbelige weg met grote gaten, maar ze hebben de weg verbeterd dus duurde de rit ong. 3 uur. Ondanks de verbetering nog steeds wel hobbelig.
Bij de boot aangekomen (Witagron) moesten alle spullen (incl. voor 4 dagen eten en drinken wat voornamelijk wordt bewaard in 2 grote vrieskisten zodat we de laatste dag ook nog koud drinken hadden). Daar kwam Nelly Sjoerd tegen die ze kende van een trip naar de Brownsberg vorig jaar met Gabe. Gabe je moet de hartelijke groeten van Sjoerd hebben en ook van John (hij was deze trip 1 van onze gidsen).
In de boot met 14 mensen voor 3-4 uur over de rivier naar de Ralleighvallen. Het was laag water en daardoor moest er regelmatig langzaam worden gevaren. Soms zat de boot vast waardoor er mensen uit moesten om de boot te duwen met elkaar. Voorop zat John (functie kuliman) die met de bootsman communiceert waar hij beste langs kan. Ze spraken met elkaar in dialecttalen, met soms een Nederlands woord er tussen door. Ze hadden ontzettend veel plezier met elkaar. Achter ons voer een boot met 3 mannen van Milieubeheer die vlak bij de Ralleighvallen wonen. En ze deden een soort van wedstrijd wie het snelst door de ondiepe stukken vaarde en duwde.
Het was vanaf de boot prachtig uitzicht. En daarnaast geluiden van de vogels.
Na een lange zit en houten kont kwamen we aan bij de lodge na een reis van ruim 10 uren. In de verre omgeving van deze plaats zijn er geen dorpjes, ook niet tijdens de urenlange boottocht gezien, puur een natuuroord voor toeristen en degene van natuurbeheer die alles onderhouden.
Bij aankomst kwamen er een groep doodshoofdaapjes uit de bomen die we bakoven (bananen) voerden. Echt geweldig, met de kleine handjes pakken ze het van je aan. Elke dag hebben we dit herhaald natuurlijk omdat het zo leuk is.
Na het installeren en lekker douchen of zwemmen lekker gegeten en op tijd naar bed. Qua ongedierte valt het mee, voornamelijk torren die tegen je aan vliegen, muskieten en 2 Tarantulla huisspinnen in de nok van de slaapzaal. Ja, inderdaad heel fijn. Gelukkig hadden we goede muskietennetten om het bed heen. Er waren wel mensen die hier veel angst voor hadden en alles heel precies controleerden voor de slaap
De volgende dag zouden we om 9 uur weg om de Volztberg gaan beklimmen, maar de tijden zijn hier Surinaams dus dat duurt altijd langer. Om 9:30 uiteindelijk vertrokken met de boot die ons bracht naar een ander gedeelte, aangezien wij op een Fungu eiland zitten.
Een lange, zware tocht met veel klimmen en dalen door de jungle met veelzijdigheid van verschillende bomen en geluiden van verschillende vogels. Een aantal keren grote zwarte slingerapen hoog in de bomen gezien.
De warmte maakte de tocht vooral zwaar en dat je steeds goed moet opletten door naar de grond te kijken dat je niet struikelt over stenen en/of boomstammen. En af en toe stilstaan om van de jungle te genieten. Gids voorop en achteraan om vooral op de slangen te letten en ons soms wat moed in te spreken. Af en toe wat uitleg maar niet teveel i.v.m. tijdsverlies.
Na 3,5 uur lopen komen we bij de voet van de Volztberg aan. Deze berg hebben we op een plateau onderweg gezien en dat het onmogelijk leek dat we op de top zouden komen. De berg is 240 mtr. hoog, erg stijl en ligt in de brandende zon. Met elkaar naar de top gegaan met een aantal tussenpozen. Nelly heeft het laatste stuk de Voltzberg op niet meegedaan aangezien het te heet en te zwaar voor haar was. (de jongeren liepen haar het eerste stuk klimmen over enkele zeer smal rotsen en spletenpad veel te snel een daardoor raakte ze al teveel achter. Er waren nog 2 mensen die achterbleven aan de voet, waren niet lekker. John bleef bij ze achter, je kunt niet alleen in de jungle blijven!
Het uitzicht boven op de Voltzberg was adembenemend. Je kijkt over de een groot gedeelte van de jungle heen, echt prachtig. Maar naar beneden was wel spannender aangezien het erg stijl is en je op granietsteen loopt lijkt het of je zo kunt uitglijden.
Nadat we weer aan de voet terug zijn moeten we natuurlijk opnieuw de 3,5 uur terug naar de boot. Dit was wel het zwaarste gedeelte, de moeheid is in onze benen geslagen en goed je voeten optillen gaat lastiger. Maar we hebben het gedaan en gehaald en we voelen ons allemaal TOPPERS!!!!
Na een verfrissende duik of douche staat er opnieuw een heerlijke avondmaaltijd van Deepak op ons te wachten. Deepak was gedurende de hele reis onze kok en hij kookte heerlijk. Hij kan hier zijn opleiding tot kok niet verder vervolgen en denkt erover dit in Nederland te gaan doen.
De volgende dag gaan we later op de ochtend weg en gaan we naar de moedervallen om daarin te zwemmen. We moeten hiervoor een stuk lopen wat toch ook nog wel tegenvalt. Tijdens de tocht leggen John en Zoedanu (beide gidsen) verschillende bomen, planten etc. uit. En Nelly eet 2 wormen die uit een noot komt en inderdaad naar noot smaakt. John doet het uiteraard eerst voor en de rest van de groep houdt het voor gezien.
Beide hebben we in de moedervallen gelegen. Wel even spannend aangezien de stroming erg hard gaat en je je goed grip moet hebben en anders met de stroom naar beneden stort. Maar de verfrissing was heerlijk.
’s Middags bij de logde in de buurt in de rivier gezwommen. Heerlijk, en geen angst voor de aanwezige piranha’s. Heerlijk een stuk mee laten varen met de stroom.
’s Avonds staat ons een optreden van de Ralleighboys te wachten. Hierbij wordt een bijdrage gevraagd voor de scholen in de binnenlanden voor de kinderen. De Ralleighboys bestaan al zeer lang en bestaan uit ong. 8 mannen die in de Ralleighvallen wonen.
Ze gebruiken vooral hun stem, trommels, sambabal. De man die het meest zong droeg een zonnebril en gebruikte een stokje om in de zingen, echt fantastisch om te zien. En wat een geluid er uit deze mannen komt. Natuurlijk was het de bedoeling dat we gingen dansen en werd ik als eerste door een van de mannen uitgenodigd om met hem te dansen.
3 kwartier geluisterd naar de muziek en gedanst. De losse heupen van de salsa kwamen hier zeker van pas, haha. Ik heb genoten om als moeder Fronie zo heerlijk te zien dansen met die donkere mooie mannen! En ik heb ook heerlijk genoten van de swingende muziek en daarop heerlijk te dansen.
Daarna met de jongeren op het strand een vuur gemaakt en hier tot in de nacht gezeten. Gekletst met elkaar en gekeken naar de prachtige sterrenhemel. Ongelooflijk wat een sterrenhemel. Bij ons appartement in Paramaribo is dat niet zichtbaar aangezien er teveel licht is vanuit de stad.
De laatste dag hadden we ruim tijd voor onszelf. Nog met elkaar gezwommen in de rivier. Ondertussen afscheid nemen van de stilte en rust die de omgeving uitstraalt.
Na een maaltijd moesten we naar de airstrip waar we met 2 vliegtuigjes werden opgehaald. Na een weegsessie hadden wij het geluk dat we met het kleinste vliegtuigje meemochten met 4 personen en piloot. De anderen moesten helaas voor hen nog een hele tijd wachten
De airstrip is erg kort, hobbelig waardoor het eerst lijkt dat je nooit tijdig in de lucht komt maar in het vliegtuigje hier niks van ervaren. De vlucht duurde 3 kwartier. Het uitzicht over de oneindige jungle was prachtig. Het was fantastisch om dit mee te maken.
Inmiddels weer terug in Paramaribo en aan het nagenieten van de trip. De foto’s bekeken die we gemaakt hebben en de momenten opnieuw beleefd.
Vandaag het centrum van de stad in. Morgen en overmorgen ga ik 2 dagen meelopen in het academisch ziekenhuis op de afdeling neurologie. Ik ben heel benieuwd hoe de afdeling er hier uitziet, manier van werken, de neurologische patiënten en de manier van zorgverlenen aan deze patiënten.
Veel liefs Fronie en Nelly.
Als het gaat lukken, zien jullie nog wat foto’s toegevoegd.
Vrijdag t/m maandag hebben we een trip gehad naar de Ralleighvallen in het binnenland.
Vrijdag werden we om half 8 (was half 7 aangekondigd) Veel jongeren in de bus, opgehaald met een busje die ons naar de boot bracht. Onderweg werd het ontbijt nog gekocht, broodjes met kaas of worstjes met uitjes en als drinken Fernandes en cola. Heerlijk dus.
Na het ontbijt in Zanderij gingen we over de enige verbindingsweg naar het binnenland. Eerder duurde deze rit 6 uur over een zeer hobbelige weg met grote gaten, maar ze hebben de weg verbeterd dus duurde de rit ong. 3 uur. Ondanks de verbetering nog steeds wel hobbelig.
Bij de boot aangekomen (Witagron) moesten alle spullen (incl. voor 4 dagen eten en drinken wat voornamelijk wordt bewaard in 2 grote vrieskisten zodat we de laatste dag ook nog koud drinken hadden). Daar kwam Nelly Sjoerd tegen die ze kende van een trip naar de Brownsberg vorig jaar met Gabe. Gabe je moet de hartelijke groeten van Sjoerd hebben en ook van John (hij was deze trip 1 van onze gidsen).
In de boot met 14 mensen voor 3-4 uur over de rivier naar de Ralleighvallen. Het was laag water en daardoor moest er regelmatig langzaam worden gevaren. Soms zat de boot vast waardoor er mensen uit moesten om de boot te duwen met elkaar. Voorop zat John (functie kuliman) die met de bootsman communiceert waar hij beste langs kan. Ze spraken met elkaar in dialecttalen, met soms een Nederlands woord er tussen door. Ze hadden ontzettend veel plezier met elkaar. Achter ons voer een boot met 3 mannen van Milieubeheer die vlak bij de Ralleighvallen wonen. En ze deden een soort van wedstrijd wie het snelst door de ondiepe stukken vaarde en duwde.
Het was vanaf de boot prachtig uitzicht. En daarnaast geluiden van de vogels.
Na een lange zit en houten kont kwamen we aan bij de lodge na een reis van ruim 10 uren. In de verre omgeving van deze plaats zijn er geen dorpjes, ook niet tijdens de urenlange boottocht gezien, puur een natuuroord voor toeristen en degene van natuurbeheer die alles onderhouden.
Bij aankomst kwamen er een groep doodshoofdaapjes uit de bomen die we bakoven (bananen) voerden. Echt geweldig, met de kleine handjes pakken ze het van je aan. Elke dag hebben we dit herhaald natuurlijk omdat het zo leuk is.
Na het installeren en lekker douchen of zwemmen lekker gegeten en op tijd naar bed. Qua ongedierte valt het mee, voornamelijk torren die tegen je aan vliegen, muskieten en 2 Tarantulla huisspinnen in de nok van de slaapzaal. Ja, inderdaad heel fijn. Gelukkig hadden we goede muskietennetten om het bed heen. Er waren wel mensen die hier veel angst voor hadden en alles heel precies controleerden voor de slaap
De volgende dag zouden we om 9 uur weg om de Volztberg gaan beklimmen, maar de tijden zijn hier Surinaams dus dat duurt altijd langer. Om 9:30 uiteindelijk vertrokken met de boot die ons bracht naar een ander gedeelte, aangezien wij op een Fungu eiland zitten.
Een lange, zware tocht met veel klimmen en dalen door de jungle met veelzijdigheid van verschillende bomen en geluiden van verschillende vogels. Een aantal keren grote zwarte slingerapen hoog in de bomen gezien.
De warmte maakte de tocht vooral zwaar en dat je steeds goed moet opletten door naar de grond te kijken dat je niet struikelt over stenen en/of boomstammen. En af en toe stilstaan om van de jungle te genieten. Gids voorop en achteraan om vooral op de slangen te letten en ons soms wat moed in te spreken. Af en toe wat uitleg maar niet teveel i.v.m. tijdsverlies.
Na 3,5 uur lopen komen we bij de voet van de Volztberg aan. Deze berg hebben we op een plateau onderweg gezien en dat het onmogelijk leek dat we op de top zouden komen. De berg is 240 mtr. hoog, erg stijl en ligt in de brandende zon. Met elkaar naar de top gegaan met een aantal tussenpozen. Nelly heeft het laatste stuk de Voltzberg op niet meegedaan aangezien het te heet en te zwaar voor haar was. (de jongeren liepen haar het eerste stuk klimmen over enkele zeer smal rotsen en spletenpad veel te snel een daardoor raakte ze al teveel achter. Er waren nog 2 mensen die achterbleven aan de voet, waren niet lekker. John bleef bij ze achter, je kunt niet alleen in de jungle blijven!
Het uitzicht boven op de Voltzberg was adembenemend. Je kijkt over de een groot gedeelte van de jungle heen, echt prachtig. Maar naar beneden was wel spannender aangezien het erg stijl is en je op granietsteen loopt lijkt het of je zo kunt uitglijden.
Nadat we weer aan de voet terug zijn moeten we natuurlijk opnieuw de 3,5 uur terug naar de boot. Dit was wel het zwaarste gedeelte, de moeheid is in onze benen geslagen en goed je voeten optillen gaat lastiger. Maar we hebben het gedaan en gehaald en we voelen ons allemaal TOPPERS!!!!
Na een verfrissende duik of douche staat er opnieuw een heerlijke avondmaaltijd van Deepak op ons te wachten. Deepak was gedurende de hele reis onze kok en hij kookte heerlijk. Hij kan hier zijn opleiding tot kok niet verder vervolgen en denkt erover dit in Nederland te gaan doen.
De volgende dag gaan we later op de ochtend weg en gaan we naar de moedervallen om daarin te zwemmen. We moeten hiervoor een stuk lopen wat toch ook nog wel tegenvalt. Tijdens de tocht leggen John en Zoedanu (beide gidsen) verschillende bomen, planten etc. uit. En Nelly eet 2 wormen die uit een noot komt en inderdaad naar noot smaakt. John doet het uiteraard eerst voor en de rest van de groep houdt het voor gezien.
Beide hebben we in de moedervallen gelegen. Wel even spannend aangezien de stroming erg hard gaat en je je goed grip moet hebben en anders met de stroom naar beneden stort. Maar de verfrissing was heerlijk.
’s Middags bij de logde in de buurt in de rivier gezwommen. Heerlijk, en geen angst voor de aanwezige piranha’s. Heerlijk een stuk mee laten varen met de stroom.
’s Avonds staat ons een optreden van de Ralleighboys te wachten. Hierbij wordt een bijdrage gevraagd voor de scholen in de binnenlanden voor de kinderen. De Ralleighboys bestaan al zeer lang en bestaan uit ong. 8 mannen die in de Ralleighvallen wonen.
Ze gebruiken vooral hun stem, trommels, sambabal. De man die het meest zong droeg een zonnebril en gebruikte een stokje om in de zingen, echt fantastisch om te zien. En wat een geluid er uit deze mannen komt. Natuurlijk was het de bedoeling dat we gingen dansen en werd ik als eerste door een van de mannen uitgenodigd om met hem te dansen.
3 kwartier geluisterd naar de muziek en gedanst. De losse heupen van de salsa kwamen hier zeker van pas, haha. Ik heb genoten om als moeder Fronie zo heerlijk te zien dansen met die donkere mooie mannen! En ik heb ook heerlijk genoten van de swingende muziek en daarop heerlijk te dansen.
Daarna met de jongeren op het strand een vuur gemaakt en hier tot in de nacht gezeten. Gekletst met elkaar en gekeken naar de prachtige sterrenhemel. Ongelooflijk wat een sterrenhemel. Bij ons appartement in Paramaribo is dat niet zichtbaar aangezien er teveel licht is vanuit de stad.
De laatste dag hadden we ruim tijd voor onszelf. Nog met elkaar gezwommen in de rivier. Ondertussen afscheid nemen van de stilte en rust die de omgeving uitstraalt.
Na een maaltijd moesten we naar de airstrip waar we met 2 vliegtuigjes werden opgehaald. Na een weegsessie hadden wij het geluk dat we met het kleinste vliegtuigje meemochten met 4 personen en piloot. De anderen moesten helaas voor hen nog een hele tijd wachten
De airstrip is erg kort, hobbelig waardoor het eerst lijkt dat je nooit tijdig in de lucht komt maar in het vliegtuigje hier niks van ervaren. De vlucht duurde 3 kwartier. Het uitzicht over de oneindige jungle was prachtig. Het was fantastisch om dit mee te maken.
Inmiddels weer terug in Paramaribo en aan het nagenieten van de trip. De foto’s bekeken die we gemaakt hebben en de momenten opnieuw beleefd.
Vandaag het centrum van de stad in. Morgen en overmorgen ga ik 2 dagen meelopen in het academisch ziekenhuis op de afdeling neurologie. Ik ben heel benieuwd hoe de afdeling er hier uitziet, manier van werken, de neurologische patiënten en de manier van zorgverlenen aan deze patiënten.
Veel liefs Fronie en Nelly.
Als het gaat lukken, zien jullie nog wat foto’s toegevoegd.
-
17 November 2009 - 20:59
Fam. Geschiere:
Hoi TOPPERS!!
Geweldig wat een fantastisch verhaal over jullie reis in de jungle.
De foto's zijn ook erg leuk, het is te zien dat jullie heerlijk genieten van elkaar en van Suriname. Neem je nog een huisspin mee naar Nederland Fronie? Lijkt me gezellig zo'n harig vriendje. Geniet nog lekker na van jullie trip en dan weer een paar dagen aan het werk.
Hartelijke groet en liefs van Fam. Geschiere. -
18 November 2009 - 16:17
Anna:
Hoi Fronie en Nelly,
In één woord, fantastisch! Heerlijk om even weg te zijn uit de stad en te genieten van de natuur. En te zwemmen en je mee te laten gaan met de stroom.
En nu dus weer aan het werk? Hier regent het... Niks aan!
Leuke foto's! Jullie zien er beide al erg bruin uit!
Nou, doeg.
Groetjes en veel liefs van Anna -
19 November 2009 - 08:31
Jan En Bosco:
Mooi verhaal Nellie en Fronie. Alsof we er een beetje bij mogen zijn in de jungle. -
19 November 2009 - 14:09
Tobias:
Dag dames,
Wat een heerlijk avontuur weer! De jungle roeleert!
Geniet!
X -
19 November 2009 - 18:14
Frida:
Hallo lieve mensen.
Wat een heerlijk verhaal om te lezen.
En een ervaring met super foto´s erbij. Jullie zijn echt aan het genieten. Genietse nog even. Voor je het weet is het weer voor mij en zitten jullie in het natte koude kikkerlandje.
Tot gauw.
xxx Frida -
19 November 2009 - 22:47
Lishia:
Hey Fronie, wat een leuk verhaal! kan nu echt niet meer wachten om morgen het binnenland in te gaan. Ben benieuwd naar wat je vandaag allemaal hebt beleefd in het AZ! De laatste dag 80 was erg leuk, heb nog leuke gesprekken gehad met zuster Silvin en Etna. tot volgende week. Groetjes
Lishia -
20 November 2009 - 13:42
Tiny Hegge:
hallo fronie,leuke verhalen!geniet ervan,lieve groet tiny -
20 November 2009 - 18:47
Hanny:
dag Nelly en Fronie,
Spectaculair ! En leuk met foto's erbij, vooral die in het snel stromende water zien er aanlokkelijk uit; mooi om zo mee te kunnen genieten van jullie reis.
Afgelopen week was hier in Groningen ook veel stromend water maar dat zag er wel even anders uit !
groetjes Hanny -
22 November 2009 - 07:49
Yvonne:
We zijn net terug van onze vakantie. Hebben het heel fijn gehad. Verhaal komt later! Geweldig om jullie avonturen te lezen en mee te genieten. En wat spannend zo'n uitstapje!
Geniet er nog maar van en dank voor jullie reisverslag.
Liefs Yvonne. -
23 November 2009 - 12:50
Rianne:
Lieve Froon en Nelly
Wat een fantastisch verhaal over de jungle.
Ook jullie verhalen over het ziekenhuis geweldig.
Wat zo leuk is dat ik ook dingen herken van ST Maarten Straks straks.
Hele leuke foto's!
Ik ga zometeen aan het werk en het is hier op dit moment pokke weer!!!
Geniet nog even van deze week en tot snel.
Veel liefs Rianne -
23 November 2009 - 19:54
Jilles:
Meiden! Fijn om een beetje mee te beleven - mee te genieten - mee te verbazen - er zijn natuurlijk ook mooie donkere meiden daar - daar hoor ik jullie niet over. Liefs. -
24 November 2009 - 12:39
Carina:
Eindelijk alle reis- en werkverslagen gelezen. Wat een veelzijdigheid aan indrukken voor jullie, zowel in het ziekenhuis als in de jungle (ook voor ons om te lezen). Geniet er nog van, deze week en groetjes van ons. -
24 November 2009 - 19:56
Gertien:
Oh, wat een mooie ervaringen hebben jullie beleefd daar in Suriname. Vooral spannend ook! Ik kan me er helemaal in inleven. Een goede terugreis gewenst en hopelijk gauw tot ziens,
liefs,
Gertien -
24 November 2009 - 22:11
Anja:
he fronie net je verhalen even weer gelezen, want kun je leuk schrijven en je verhalen zijn super.
Het zal we een hele belevenis zijn daar, we horen je verhalen ook wel als je weer terug bent.
zag dat het al weer over 5 dgn is wat vliegt de tijd.
groetjes anja -
25 November 2009 - 21:19
Thea:
Lieve allebei,
Wat geweldig om jullie verhalen zo uit de eerste hand te horen. Fronie, wat kun je leuk schrijven- ik geniet helemaal mee!
Veel plezier nog de komede dagen en een goede reis terug, Doei -
26 November 2009 - 17:34
Joke :
Hallo Nelly en Fronie
Voor de 2e keer jullie jungle-verslag gelezen.
Wat een mooie ervaringen:het oerwoud die rivier met kolkend water enz. Af en toe even mee gegriezeld bij het lezen van het bestijgen van een steile berg en allerlei vreemde beestjes.
Ik wens jullie een goede terugreis en het afscheid nemen van dit bijzondere land.
Groeten Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley